Hoe het begon: benaderd door het museum zelf

Het leukste aan deze hele ervaring is misschien wel hoe het allemaal is begonnen. Ik heb mezelf niet aangemeld, geen portfolio ingestuurd — niets van dat alles.

Ik werd namelijk benaderd door een vrijwilligster van het museum, die mijn foto’s online was tegengekomen. Ze was geraakt door mijn werk, en omdat het museum bezig was met de kunstenaarsselectie voor Koekoek, vogels in de kunst, stelde ze voor om mijn werk aan de expositie toe te voegen.

Na een paar telefoontjes waren we eruit. Het leek me meteen een fantastische kans — en een eer — om deel te nemen aan deze tentoonstelling. En een paar weken later hingen mijn prints daadwerkelijk aan de muur van een museum. Onwerkelijk, maar geweldig.

Mijn beste foto’s, verzameld door de jaren heen

De expositie heeft bewust geen vaste rode draad. Ik heb mijn mooiste en meest sprekende beelden uit de afgelopen jaren geselecteerd — foto’s die voor mij iets vertellen over de schoonheid, kwetsbaarheid en kracht van vogels en de natuur.

Bij elke foto hangt een informatiebordje met achtergrondinformatie over het moment waarop de foto is gemaakt, het gedrag van de vogel, of de plek waar het beeld ontstond.

Hieronder vind een aantal uitgelichte foto’s die ook in de expositie hangen:

Foto 1 – Papegaaiduiker landt op Runde

Op het Noorse eiland Runde komen elk voorjaar duizenden papegaaiduikers aan land om te broeden. Op een rotsrichel bij de kliffen landde na lang wachten precies op het juiste moment een nieuwsgierige vogel. De koude wind en het gekrampte zitten waren in één klap vergeten. Soms draait fotografie vooral om geduld en timing en dit keer viel alles prachtig samen.

Foto 2 – Een oogje in het zeil houden

Op een grauwe najaarsdag, beschut in de holte van een oude boom, houdt een bosuil de omgeving rustig in de gaten. Slechts één oog is zichtbaar, maar niets ontsnapt aan zijn blik.

Foto 3 – Licht en donker

Een zwarte specht van dichtbij, haar kop iets geheven en de veren donker glanzend. In dit kopportret komen de details van het verenkleed en de intense blik mooi naar voren. En als je goed kijkt, zie je zelfs nog enkele druppels op de veren zitten — een moment van concentratie en rust.

Wat ik hoop dat bezoekers meenemen

Natuur is mooi, maar ook kwetsbaar. Ik hoop dat mijn foto’s mensen even laten stil staan en dat ze zien hoe bijzonder vogels en hun leefgebied zijn, en hoe belangrijk het is dat we daar zuinig op zijn.

Als mijn beelden ervoor zorgen dat iemand net iets bewuster om zich heen kijkt, of anders nadenkt over natuur en duurzaamheid, dan is deze expositie voor mij al geslaagd.

Het motiveert mij om nóg vaker de natuur in te gaan, op zoek naar momenten die dit gevoel op een krachtige manier overbrengen.

Kom je kijken?

Mijn werk is tot 4 januari te zien in het Stedelijk Museum Almelo. Op de galerij-pagina vind je een deel van mijn portfolio — en een selectie van de werken die daar hangen is ook via de shop te koop.

Laat het vooral weten als je gaat, dat vind ik leuk!